Zaterdag 5 februari. We hebben er net een wedstrijd in Deventer opzitten, gewonnen. 15-19 tegen Devinco. Herman (Egberts) geeft ons nog de complimenten voor de 2e helft. Het ging moeizaam maar winst is winst, 2 punten is 2 punten. En mentaal blijken we wederom sterk, dat is dit jaar ook al eerder gebleken. In de kleedkamer hebben we het er na afloop van de wedstrijd al over. Volgende week mogen we eindelijk weer een competitiewedstrijd spelen mét publiek in ónze Slag. Alle mannen die mee zijn naar Deventer, hebben er al zin in. De vorige keer dat Telstar 1 speelde in een ‘volle’ sporthal de Slag was bijna 2 jaar geleden, die wedstrijd liep uit op een deceptie tegen Woudenberg. Dat gaat ons nu niet weer gebeuren. Leuk feitje wel, Telstar 1 is dit seizoen in competitieverband nog ongeslagen in thuiswedstrijden.

Gauw gedoucht en door naar Harderwijk, waar we met de mannen die mee waren met S1, gaan kijken bij Unitas – Nieuwerkerk. Een mooi voorbeeld van het feit dat de underdog lang niet altijd verliest. Een fantastisch potje gezien. Maar ook gezien dat we nog niet zomaar van DWS gaan winnen de week erop. Laten we eerlijk zijn, de tegenstanders van Telstar in deze zaalpoule gaan allemaal de wedstrijd in als underdog. Betekent dus niet dat het ons zomaar komt aanwaaien. Dat is al gebleken tegen Devinco. Aanstaande zaterdag staan we er weer, en gaan we volle bak voor de volgende 2 punten.

Maandag 7 februari trainen. Ja, we trainen voor zaterdag. Voor de thuiswedstrijd met publiek. Iedereen heeft er zin in, 100%. Er wordt goed getraind. Veel beweging en een dik anderhalf uur later is iedereen gesloopt. Eerder die middag horen we dat Sarah er voorlopig met een zware blessure uitligt. Een flinke tegenvaller maar als ploeg gaan we door. We hebben een brede selectie en de ruimte om dit soort situaties op te vangen.

Na de training grappen we nog wat na en Egberts vraagt zich af hoe het is als de supporters in ónze Slag achter de ploeg gaan staan. Ik zou bijna zeggen dat ik het ook niet meer weet, aangezien het al bijna 2 jaar terug is. Later denk ik terug aan het veld, het was 30 oktober. Telstar 1 versloeg het vlaggenschip van koploper Synergo. Er was veel publiek, de trommels werden uit de kast gehaald en het publiek en de bank gingen als een extra speler achter de ploeg staan. Resultaat was een dik verdiende overwinning op de koploper. Onze zogenoemde ‘9e man’ kan natuurlijk niet ontbreken in onze thuiswedstrijden. Maar eerlijk is eerlijk, in de zaal is de wedstrijdsfeer vaak intenser dan op het veld.

Dinsdag 8 februari en woensdag 9 februari kijk ik tussen 09:00 en 10:00 nog wat beelden terug van ‘vroeger’. Van mijn harde schijf vol korfbalwedstrijden. Op Youtube staan ook nog beelden van een kampioenswedstrijd, bijna 10 jaar terug. Te zien is een afgeladen sporthal ‘De Slag’. Ónze Slag! We hopen op (en gaan uit van) eenzelfde scenario op 9 of 16 april. Als het goed gaat zou dan de kampioenswedstrijd van Telstar 1 plaatsvinden. Betekent wel dat de komende 5 potjes gewonnen moeten worden.

Terug naar ónze Slag. De muren hebben tegenwoordig een andere kleur. En aan het hout hangen tegenwoordig spandoeken en vlaggetjes. Vorige week nog hebben we als SV Relstar een gigantisch spandoek neergehangen. Het hangt er prachtig bij. Zaterdag gaan de trommels en toeter ook weer richting ónze Slag. Hopelijk wordt er flink gebruik van gemaakt door jullie als supporters!

Zaterdag 12 februari dus DWS thuis. Een potje om naar uit te kijken. Als ploeg gaan we er vol voor. Ongetwijfeld dat het publiek ons weer steunt, ook jullie mogen zogezegd weer los. Als S1 hebben we een duidelijk doel en dat is kampioen worden. Dat lukt niet zonder uitzinnig publiek. Daar ben ik van overtuigd. Dit jaar hebben we jullie meer nodig dan ooit.

Het is donderdag 10 februari. Vanavond gaan we trainen, laatste voorbereiding op zaterdag. Wij hebben vanavond wederom ons uiterste best gedaan, en ons zo goed mogelijk voorbereid op de komende wedstrijd. Korfballend en conditioneel worden we steeds beter. Het spelletje wordt steeds leuker om naar te kijken, aanschouw het zaterdag ?. Vanochtend toch ff aan het werk, maar kon het niet laten om toch nog een wedstrijdje korfbal terug te kijken. Ik keek een wedstrijd terug van 2 jaar geleden. We speelden thuis tegen Tiel’72. We stonden allebei bovenaan. De druk was hoog, er was redelijk wat publiek én we speelden een fantastische wedstrijd. Uitslag was 27-13. Zo kan het dus ook voor het publiek in ónze Slag. Ik weet zeker dat we weer zo’n wedstrijd zullen spelen. De kop van de competitie is eraf en alleen de winst telt nog.

Inderdaad, alleen de winst telt nog. En dat mét publiek. Wij hebben er al onwijs veel zin in. De sfeer in de selectie is goed, we kampen vaak met wat afwezigen door de corona. Maar desondanks heeft iedereen er volle vertrouwen in dat we de competitie afsluiten zoals we willen. S1 als kampioen in de 2e klasse en S2 die zich minimaal handhaaft in de 1e klasse.

Als selectie hebben we afgesproken om af en toe eens een wedstrijdje bij de jeugd te kijken. Elke week zijn er een paar andere spelers aan de beurt. Dit leek ons een goed initiatief. Het lijkt ons leuk als jullie dat andersom ook doen ?.

Zaterdag 12 februari mogen we weer. Thuis tegen DWS. Mét publiek, met jullie als supporters. Alles zal weer (bijna) als vanouds zijn. S2 speelt voor S1. Bij S1 is er weer een team van de week. De spelers zullen omgeroepen worden. De inschietmuziek schalt weer door de box, stiekem de hele week al in de auto geluisterd trouwens. Telstar zal een goede wedstrijd spelen. En ja, er is weer publiek. Als Telstar selectie kijken we al maanden (bijna jaren (2 jaar)) uit naar dit moment. Een competitiewedstrijd in ónze Slag met publiek. Hopelijk zien we elkaar zaterdag. Kom in je rood/witte kleding, neem alles mee wat geluid maakt. Maak er op de tribune een fantastisch feestje van. En dan belonen we elkaar met de 4 punten die we als selectie gaan halen.

Er kwam toch nog iets in me op, sommige spelers en Egberts hebben nog nooit meegemaakt hoe het is om als selectielid in ónze slag een competitiewedstrijd te spelen. Sommigen hebben überhaupt nog nooit een competitiewedstrijd met publiek in ónze slag meegemaakt. Zaterdag zullen ze het meemaken, laten we achteraf eens vragen of ze het leuk vonden of dat het tegenviel. Ik ga voor het eerste van de twee opties.

Na afloop doen we een drankje. Hopelijk spreken we weer mensen die we lang geleden pas gesproken heb. De korfbalclub is de mooiste ontmoetingsplek.

Hierbij de oproep, kom lekker kijken! En geniet ervan met elkaar!

Tot zaterdag mensen, in een voor zover mogelijk, ‘volle sporthal’. Jij bent er toch ook bij?