Beste leden van Telstar en mensen die Telstar een warm hart toedragen,

Wat een vreemde tijd waar we momenteel in zitten. Iedereen heeft er op een of andere manier mee te maken dat zijn/haar dagritme er anders uitziet dan dat we gewend zijn. Van de een wordt heel veel gevraagd en de ander heeft het nu juist (te) rustig. Iedereen begrijpt ook wel dat dat hoe je het ook wendt of keert het momenteel niet anders kan.

Voor de korfbal houdt dit een abrupt einde in van het seizoen. Zowel de zaal als het veld zullen niet meer doorgaan. Dat houdt ook in dat ik niet meer als coach van S1 langs de lijn zal staan en met de groep zal trainen. Hoe vreemd is het om op deze manier afscheid te nemen van een club waar je 3 seizoenen aan (en in) de slag bent geweest. Het waren 3 leerzame, leuke en soms ook pittige jaren voor mij. De degradatie in de zaal vorig jaar was niet te voorkomen maar kwam wel aan, dat wil immers niemand. Wat mij wel bijblijft is hoe de groep hier mee is omgegaan. In plaats van bij de pakken neer te gaan zitten, werden de schouders er onder gezet en gingen we extra trainen en elke week gezamenlijk eten. Het siert de groep dat ze mij na afloop van een verloren zaalseizoen bedankte met een bos bloemen en een lekkere fles kruidenbitter. Ook het feit dat meteen werd uitgesproken om het volgende seizoen voor de titel te gaan, geeft de moraal aan van de groep. Waar je in de sportwereld vaak ziet dat als de resultaten niet goed zijn de trainer het veld moet ruimen, waren de groep, TC en ik er al snel uit dat we door wilden gaan. Ik was daar blij mee, dat ondanks alles (want zoiets doet echt wat met de groep) we toch door konden.

Dit seizoen begonnen we op het veld erg matig en zaten we steeds net aan de verkeerde kant van de medaille. Gelukkig konden we dat na een aantal wedstrijden ombuigen en klommen we op de ranglijst. In de zaal werd duidelijk uitgesproken dat we voor de titel en dus promotie willen gaan. Na een valse start volgde een mooie streak met een zeer spannende wedstrijd tegen mijn oude club Woudenberg en absoluut hoogtepunt de wedstrijd tegen Tiel, die rolden we helemaal op. Jammer genoeg moesten we tegen de directe concurrent het verlies nemen. De laatste paar wedstrijden die we nog konden spelen waren wisselvallig te noemen. We waren nog steeds in de race om de titel maar hadden het niet zelf in de hand meer. Achteraf kun je zeggen, we hadden voor een 2^e klasse een erg moeilijke poule, maar goed, daar heb je ook niks aan. 

Het meest jammere vind ik dat we niet het seizoen kunnen uitmaken en toch laten zien wat we kunnen en alsnog de titel binnen halen. Ik ben ervan overtuigd dat dat nog was gebeurd (is nu makkelijk praten..).

Naast de bezigheden met de selectie heb ik van Telstar de mogelijkheid gekregen om mijn KT4 diploma te behalen. Dat heb ik direct het eerste seizoen gedaan en daaruit kwam onder meer een aanbeveling voor het opnieuw opzetten van het jeugdbeleid. Samen met een hoop vrijwilligers en onder kundige leiding van o.a. Thijs en anderen in het “technische hart” is dit goed van de grond gekomen. Trainers worden structureel begeleid, veel trainers hebben hun KT2 diploma behaald, er wordt samen getraind en er zijn regelmatig trainersbijeenkomsten. Knap hoe de club dit heeft opgepakt en ervoor gezorgd heeft dat het niet van 1 persoon afhankelijk is, het wordt breed gedragen. Een mooi fundament om verder op te bouwen!

Het abrupte einde van het seizoen maakt dus dat ik niet meer als coach en trainer aanwezig zal zijn bij de club. Ik wil iedereen bedanken voor de fijne tijd die ik bij Telstar heb gehad. Ik wil de selectie bedanken voor alle leuke leerzame en mooie sportieve momenten. Maar ook voor de leuke uitjes die we hebben gehad zoals bv de trainingsweekenden, dropping en natuurlijk het weekend naar Portugal afgelopen Januari. 

Heel veel succes en plezier en bedankt dat ik deel mocht uitmaken van deze mooie club.

Ik ga zeker nog langs komen om gedag te zeggen en we zullen elkaar vast nog zien want de korfbalwereld is al vaak zat erg klein gebleken.

Tot ziens!
Daan van der Klis